High Hopes

hiçbir şeyim olmasın ama hayallerim olsun, vallahi. tabi karnı tok sırtı pek olan insana söylemesi kolay bir şey, millet açlıktan ölüyor. tamam yiyecek ekmeğim olsun giyeceğim de olsun güzel güzel, ama hayallerim de olsun. yoksa tadına vara vara yaşayamıyorum hayatı.

son zamanlar yaptığım şeyler, istisnasız her gün: uyumak, film izlemek, dondurma yemek, hayal kurmak. en son evden ne zaman çıktım hatırlıyorum ama yine de normal bir insana göre eve tıkılıp kalalı uzun bir zaman olmuş. bu duruma rağmen hiç de canım sıkılmıyor iyi mi? niyeee, çünkü benim hayallerim var. büyük umutlarım var.

bundan önceki sene değil bir önceki sene ders çalışırken de hayallerim vardı mesela, hangi üniversiteye hangi şehre gideceğim, ne okuyacağım, kimlerle tanışacağım ohoo neler neler. kafamda ne öyküler ne romanlar ne senaryolar yazardım, ne kısa filmler çekerdim. ama gidip de görünce ee, sonra? diyor insan. kısa vadeli hayallermiş bunlar da. tamam çok heyecanlı oluyor gerçekleşmeden önce de, sonra boşluğa düşüyorsun.

neyse, atlattık. yine kısa vadeli bir hayal kuruyorum. zaten uzun yaşayacağımız ne malum arkadaşım.
kafaya koydum, work and travel'a gideceğim. çevremden aldığım tüm olumsuz tepkilere rağmen. yok work'ten travel'a zaman kalmıyor yok bir sürü problem çıkıyor vıttırı zıttırı... çıkarsa çıksın hacım, öldük mü yani. e zaten hepimiz ölecez ne yapalım ölelim mi..?!
dün konuyu babama açtım:
baba, dedim. ben work and travel'a gidicem dedim. her şeyi hallettin bir o kaldı zaten, dedi.
-ama eğitim şart baba. eğitim hakkımı engelleyemezsin.
-uff şeyma gidersen git ben 5 kuruş vermem.
-mevzu paraysa, ben girer bir işe çalışırım paramı da kazanır biriktiririm. amerikaya da work'e değil travel'a giderim.
-her yer de seni bekliyordu, şeyma gelse de işe alsak bir de dolar üzerinden maaş versek ona zahmet olmasın diye.
-öyle deme baba, benim büyük hayallerim var.
-hayalleri olanlar asla uyumazlarmış, sen günün yirmi saatini uyuyarak geçiriyorsun. (onun için mi canım sıkılmıyor yoksa evde oturmaktan la?)
-ben hayallerime rüyalarımla yön veriyorum, ondan.
ve kardeşim araya girer:
-senin hayalin uçak mühendisiyle evlenmek değil miydi ya?
-o da var, ama sonra.
-haa...

en sona sakladığım hayalim o benim, evlilik yaşım geldiğinde de kafaya taktığım şey bu olacak google'dan uçak mühendisleri bulacağım falan. nasip kısmet bu işler, olur veya olmaz. ama sonunda hiçbirimizin kuracak bir hayali kalmayacak ve bu şarkıyı dinleyeceğiz:

Pink Floyd candır tabii ki, değişiklik yapalım bir Nightwish yorumu koyalım dedik. Ben çok beğendim, en azından serdar ortaçın another brick in the wall'a yaptığını yapmamışlar. böyle de diyince kötünün iyisi demiş gibi oldum amma lakin ki öyle değildir Nightwish de çokzeldir.