3 Temmuz 2010 Cumartesi

Odamda Geleceğin Tikisi Var

Benim çok arkadaşım yoktur evime gelen giden. Daha çok küçük kızlar ziyaret ederler odamı. "Annem uyuyor da bana su verir misin ablaaa" demek için çalarlar kapımı.
Biri de yan komşumuzun kızı.

Canı sıkılır, oturmaya gelir bana. Evcilik oynarız, o Barbie olur, ben Ken. Şaka şaka.
Ben burda bilgisayar başındayken, o benim vakti zamanında oynamaya kıyamayıp da çocuklarıma sakladığım oyuncaklarımla oynar, arada bir absürt sorular sorar.

Bugün de ona makyaj yapmamı istedi. Kırmayayım kızı dedim, aldım makyaj malzemelerimi boyuyorum yüzünü gözünü. Hazır çıkarmışken kendime de kırmızı ruj süreyim dedim. Kırmızı, bildiğiniz kırmızı.
- Sen de mi kırmızı ruj sürüyorsun ablaaağ?
Eşek saatime denk geldi sanırım, durdum bir an, baktım yüzünde çok saf bir ifade var.
- Hayır, mor sürüyorum.
- Mor muuuuuuuuğ? ( Abartısız, her cümle sonuna gelen zavallı kelimeyi böyle çekiştiriyoruz.)
- Lacivert.
-...
O an yüzü öyle acayip bir hal aldı ki, üzüldüm. Kendime de kızdım.
- Evet tatlım evet, ben de kırmızı sürüyorum dedim.

Gayet net kırmızı. Bildiğin kırmızı.

0 muhalefet:

Yorum Gönder